De eerste schuchtere poging van spelende kinderen op ons woonerf… Wie had dat ooit gedacht toen we in 1993 voor de eerste keer de vraag stelden aan de toenmalige schepen Beke of er iets kon gedaan worden aan de slechte toestand van de Gelukstraat en Sint-Katelijnestraat. We schonken hem toen een kassei met een lint rond, mooi verpakt. Bij gelegenheid zoek ik die foto wel eens op.
Ons geduld wordt beloond.
Maand: maart 2006
De laatste week van de werken in de Sint-Katelijnestraat gaat in. Als alles meevalt is alles klaar tegen vrijdag.
Dan nog de paaltjes, de bomen en alle verkeersborden. Ben wel curieus hoe alles er zal uitzien als alles is opgeruimd. Ziet er nu al keigoed uit. En veel breder. Zo lijkt het toch. Geen trottoirs meer, en dat scheelt. Even wennen.
Het einde van de aanleg als woonerf nadert stilaan. De laatste meters worden deze week aangelegd. De laatste parkeervakken, de laatste plantvakken voor de bomen.
Langzaam maar zeker vorderen de werken in de Sint-Katelijnestraat. Aan een ongeziene snelheid wordt de straat afgewerkt. Iedereen staat er wat versteld bij. Hoe doen ze het? Elk zijn job zou ik zeggen…
Het weer zit niet mee. De godganse dag regen. En voor de rest van de week voorspellen ze niet veel goeds. Het gevolg is gekend. Veel modder en toestanden. En niet alleen in de Sint-Katelijnestraat. De aanpalende straten zoals de Goudstraat delen mee in de brokken…
Stilaan krijgt de Gelukstraat een gezicht. De mannen werken zich uit de naad om alles binnen hun termijn af te werken. Heel zorgvuldig plaatsen ze de sluitstukken. Van perfectie gesproken…