Afgelopen zomer werd door BAAC Vlaanderen bvba gedurende twee korte campagnes een archeologisch onderzoek aan de Minnemeers te Gent uitgevoerd. Tijdens de eerste periode van terreinwerk werd de gehele bouwput van ca. 1600 m² tot op een eerste niveau afgegraven en werden het vrijgekomen muurwerk en andere sporen volledig in kaart gebracht en gedocumenteerd. Er werden toen onder andere sporen van de eerste, begin 18de-eeuwse bebouwing aangetroffen, waaronder een tiental soldatenhuisjes.
Auteur: Michel
Dinsdag 2 juni heeft onze buurtbewoner Robrecht Kessels zijn eindexamen Cello M3 afgelegd in het conservatorium in de Hoogpoort. Onder grote belangstelling van onder andere enkele bewoners uit de Waterwijk heeft hij een aantal stukken tot een goed eind gebracht. Op het programma stonden onder andere een Scherzo van Leo Brouwer (1939- ) en een sonate van Johannes Brahms. Na de pauze nog stukken van Armand Coeck (1941- ), Manuel Da falla (1876-1946) en last but not least een suite voor cello en piano van Fréderic Devreese (1929- ). Stuk voor stuk geen makkelijke opgaven!
Maar hij heeft het met succes uitgevoerd. Een dikke proficiat!
Op woensdag 11 januari om 20u is er in de Arsenaalzaal van het stadhuis eeninformatievergadering over de werkzaamheden aan de Gelukstraat en de Sint-Katelijnestraat.
De twee straten worden een woonerf, zover waren we al een tijdje.
Ik woon in de Sint-Katelijnestraat, en het is moeilijk om ernààst te kijken dat er iets op til is: het lijkt wel dat de straat de afgelopen maanden geen week zonder werken is geweest.
De Krommewal nummer 3: in 1641 bouwde Andries van Rekendaele er eenen schoonen steenen ghevele, naast een ouder huis met een verdieping op overkragende korfbogen.
Tot 1929 was het een kleuterschool. In 1930 was het gebouw (met arcaden door ondernemer-bouwmeester Desmet-Mathieu) Werkbeurs en Werkloozenfonds van de stad. Na de oorlog was het “de burgerlijke stand”, waar je om je identiteitskaart en andere papieren kon gaan.
Tot onlangs kon je er onder meer tuinmeubelen kopen.
En sinds kort staat het leeg. En is er ingebroken. En is het gevandaliseerd.
Het is zover: de boom in het park is bijna helemaal weg:
Al wie in of rond de wijk woont, die zin heeft om om het even wat hier te posten: laat ons iets weten!
Het heeft wat voeten in de aarde gehad, maar de site is er weer helemaal!
Eind 1992 dachten Luc Devriese en Dirk Boncquet dat de tijd rijp was om in de buurt een en ander te organiseren. Er circuleerden nogal wat ongenoegens over het sluipverkeer, het slordig onderhouden Baudelopark, de parkeerdruk, en het onafgebroken druk verkeer in de Ottogracht. We besloten een petitie te organiseren om de verkeersstroom binnen de wijk beter georganiseerd te krijgen. De wijk werd omschreven tussen de Ottogracht, de Leie en het Baudelopark. Dit betekende dat de straten Kromme Wal, Goudstraat, Willem De Beersteeg, Sint-Katelijnestraat, Gelukstraat, Oudevest, Baudelostraat, Baudelokaai en de Minnemeers binnen die omtrek vielen. De straten verdeelden we onder mekaar en zo gingen we van huis tot huis even bij de mensen binnen om te polsen naar hun verzuchtingen. Al vlug bleek dat er behoefte was aan wat meer georganiseerde aanpak, en een twintigtal mensen gaven zich op om gezamenlijk een en ander te organiseren.
De groep kwam geregeld bijeen, en een eerste bezoek op 9 februari 1993 van Lieve Okerman en Dirk Boncquet bij toenmalig Schepen van Openbare Werken Frank Beke, waarbij een aantal ongenoegens ter sprake kwamen, maar waar ook voor de eerste maal de hereniging van het park ter sprake kwam, was een feit. Ondertussen was door de politie een proefopstelling met verkeersborden georganiseerd om het verkeer in betere banen te leiden. Na zes maanden was de evaluatie positief, en op 31 maart 1994 werd de herinrichting definitief. Om het eerste (anderhalf) jaar wat af sluiten besliste de groep een aperitief in het park te organiseren op 5 juni 1994, wat onmiddellijk een succesformule bleek. De bewonersgroep had het niet zo voor allerlei grootse manifestaties, zoals barbecue’s en andere kraampjestoestanden.
Ondertussen waren er in dat jaar gemeenteraadsverkiezingen geweest. Frank Beke werd de nieuwe burgemeester en Sas Van Rouveroy de nieuwe schepen van openbare werken. Voor de bewonersgroep dé gelegenheid om onze wensen nogmaals kenbaar te maken. In een brief van 21 november 1994 aan de burgemeester staat onze vraag voor een veilige heraanleg van de Ottogracht prioritair, naast het parkeerprobleem, de slechte staat van de straten Sint-Katelijnestraat en de Gelukstraat, en vooral de hereniging van het park. Op 19 juni 1996 vindt een hoorzitting plaats over de drastische herinrichting van de Ottogracht, waar heel wat belangstellenden op af komen. De meeste bewoners staan achter de nieuwe plannen.
Naar jaarlijkse traditie gaat ondertussen onze aperitief in het park in de maand juni door. Daar wordt nogmaals een petitie met de vraag tot hereniging van het park ondertekend door alle bezoekers. Ook andere initiatieven krijgen een plaats. Naar aanleiding van ons vijfjarig bestaan, ontstaat het idee om bij de bewoners die zich kandidaat stellen, enkele foto’s te laten nemen. Fotoclub Rooigem wordt gecontacteerd, en de hele winter van 1997-1998 worden op zaterdag en zondag soms schitterende zwart-wit foto’s genomen van de bewoners thuis in hun eigen omgeving. Van 6 tot en met 28 juni 1998 gaat de tentoonstelling, die plechtig wordt geopend door burgemeester Frank Beke, door in het MIAT.
Voorstel van Herman Rousseau van de dienst Stedenbouw van de stad Gent uit 1998 voor de hereniging van het park
Naast het organiseren van een bebloemingsactie aan de ramen van de bewoners, was er ook de nauwe samenwerking van de buurtgroep met de plantsoenendienst van de stad Gent in verband met de nieuwe aanleg van de zandbak in het park. Iets wat recent resulteerde in een schitterende nieuwe plek voor de jongsten! Maar tussendoor staken Luc Devriese en Dirk Boncquet nog een tentoonstelling in elkaar, waar de bouwgeschiedenis via alle oorspronkelijke bouwplannen of oude foto’s aan de vensters van alle huizen in onze Waterwijk werden opgehangen. Alle bewoners werkten enthousiast mee, en gedurende de maanden juni en juli 2001 kon je aan alle ramen in de buurt een stukje geschiedenis van het pand bewonderen. Dit initiatief kreeg veel persbelangstelling, en voorwaar navolging zoals in de wijk Patershol. Luc gaf een aantal rondleidingen voor belangstellenden die zeer geïnteresseerd de geschiedenis van de wijk leerden kennen.
Rondleiding in de Waterwijk door Luc Devriese (2001)
Naar aanleiding van de tiende verjaardag is er een samenwerking geweest met de Kunsthumaniora in de Ottogracht, die er ondertussen haar intrek had genomen. Dit resulteerde in een tentoonstelling Parcours, die te zien was in de school op 24 en 25 mei 2003. En als kers op de taart is er nu onze website. Toch blijft onze grootste zorg nu nog de degelijke heraanleg van de binnenstraten zoals de Sint-Katelijnestraat en de Gelukstraat, de hereniging van het park. De nieuwe aanleg van de Steendam is voor binnenkort. Daarna moet de samensmelting van beide delen van de voormalige tuin van de abdij van Baudelo eindelijk een feit worden.
Jaarlijks organiseert het kunstinstituut een spraakmakend project, zoals vorig jaar nog het filmproject «Ottomania». Dit jaar zetten leerlingen en personeel hun schouders onder het kunstenproject «Parcours».
Een parcours is de weg die moet afgelegd worden, de vaak onvoorspelbare weg tussen uitgangspunt en bestemming, tussen basisidee en eindresultaat. Dat inspiratie- en creatieparcours is de motor van het project.
Het uitgangspunt is samenwerking. Samenwerking tussen leerlingen en leerkrachten van diverse studierichtingen, samenwerking tussen school en buurt, samenwerking in een persoonlijk conversatieboekje tussen elke bewoner‚ van de school en een Gentenaar van buiten de school. Immers, in een stad staat de school niet alleen.
Iedere groep en elk individu verkent nieuwe wegen, kruist oude bekenden, loopt even mee en zoekt dan weer zijn eigen weg. Via woord, beeld, muziek en dans geven de mensen van het kunstinstituut vorm aan hun relatie met de stad en met de mensen die erin wonen en werken. Onderwerpen uit kunsten, literatuur en geschiedenis krijgen een nieuwe dimensie in en om de school.